Industrie heeft van verschillende overheden vergunningen nodig

Maaswater wordt niet alleen gebruikt voor het produceren van drinkwater, maar het wordt ook gebruikt door fabrieken die gelegen zijn langs de Maas. Zij gebruiken het als koelwater, spoelwater en proceswater in de productie van verschillende producten. Het afvalwater van deze fabrieken kan direct - via een industriële afvalwateringszuiveringsinstallatie (IAZI) die is gelegen op het fabrieksterrein - worden geloosd. Ook kan er indirect worden geloosd - via het riool en vervolgens via een rioolwaterzuiveringsinstallatie (RWZI). Om direct op de Maas te mogen lozen, hebben fabrieken een vergunning nodig van Rijkswaterstaat. Gaat de lozing via een provinciaal oppervlaktewater (een zijloop van de Maas)? Dan is een vergunning van het Waterschap vereist. Voor indirecte lozingen hebben bedrijven een vergunning van de gemeente nodig. Verschillende overheden zijn dus belast met het verstrekken van lozingsvergunningen op de Maas.

Weten wat er geloosd wordt nodig om water goed te kunnen zuiveren

Afvalwaterlozingen van fabrieken langs de Maas kunnen het Maaswater met chemische stoffen vervuilen. Als deze chemische stoffen schadelijk zijn voor de mens, worden ze door drinkwaterproducenten uit het Maaswater gezuiverd. Deze drinkwaterproducenten, die samenwerken in RIWA – Maas, willen graag weten welke schadelijke stoffen door fabrieken worden geloosd op de Maas. Als ze dit weten, kunnen zij eventueel extra technieken inzetten om het Maaswater te zuiveren. Voorbeelden van deze extra technieken zijn: membraanfilters, omgekeerde osmose en actief koolfilters. Door verbeterde technieken kunnen tegenwoordig meer stoffen in het Maaswater worden gedetecteerd dan 10 tot 20 jaar geleden. Om die reden probeert RIWA - Maas vergunningverleners te bewegen lozingsvergunningen te actualiseren zodat duidelijk wordt welke schadelijke stoffen op de Maas worden geloosd.

Inwoners de dupe van het moeten zuiveren van drinkwater

Het inzetten van extra technieken om deze schadelijke stoffen brengt hogere kosten met zich mee. Deze hogere kosten zullen drinkwaterbedrijven in de prijs van het drinkwater doorberekenen

Kennis schadelijke stoffen nodig om vergunningen aan te scherpen

Verder is RIWA - Maas van mening dat aan fabrieken strengere lozingseisen gesteld moeten worden. Echter, het detecteren van nieuwe stoffen is voor vergunningverleners nog geen grond om aan bedrijven strengere verplichtingen op te leggen. Daarvoor zal de vergunningverlener moeten aantonen dat het lozen van deze stoffen schadelijk is. Voor veel stoffen is die kennis weliswaar nog niet aanwezig, maar het verkrijgen van meer inzicht in stoffen die op de Maas worden geloosd vormt voor vergunningverleners in ieder geval het begin van het kunnen opleggen van strengere verplichtingen.