Baggeren Binnenmaas

De komende jaren moet hier een enorme baggerklus uitgevoerd worden, de bagger wordt verplaatst en blijft dus in het watersysteem. Dat riep vragen op. Wat zijn de gevolgen voor het milieu? Is de bagger vervuild en kun je het niet beter afvoeren? Het antwoord op schriftelijke vragen gaf duidelijkheid en de overtuiging dat het waterschap Hollandse Delta een zorgvuldige afweging heeft gemaakt. Water Natuurlijk is gerustgesteld.

De Binnenbedijkte Maas, in de volksmond Binnenmaas genoemd, is een oude afgesloten rivierarm van 7,5 kilometer lang en 50 tot 400 meter breed. Het is een belangrijk gebied voor natuur en recreatie. Het is een belangrijke schakel in de waterbeheersing en het behoort tot de grotere wateren van het waterschap Hollandse Delta waar de waterkwaliteit nog niet op orde is. De overmaat aan meststoffen zorgt voor een soms explosieve plantengroei en problemen met blauwalg. Met als gevolg: negatief zwemdavies en overlast voor de watersport.

Om de waterkwaliteit te verbeteren moet er gebaggerd worden. Over een groot oppervlak wordt een meter slib weggehaald om de diepte op 3 meter te brengen. Het gaat om ongekend grote hoeveelheden. In totaal zo’n 176.000 m³ ofwel 7000 vrachtwagens vol. Dat geeft gelijk een idee van impact op omwonenden als dit afgevoerd wordt. De bedoeling is om dat niet te doen en de bagger te bergen in de Binnenmaas zelf. Daar is in het verleden zand gewonnen en daardoor is een deel van de Binnenmaas 16 meter diep. De bagger wordt verplaatst naar dit diepe deel.

Het verschuiven van bagger in de Binnenmaas riep vragen op bij Water Natuurlijk en de antwoorden van het waterschap geven duidelijkheid en vertrouwen (zie 'downloads' hieronder). De bagger is bemonsterd en behoort tot een klasse die vrij mag worden toegepast. Er is dus geen bezwaar om het in de diepe put te bergen. In de bagger zitten meststoffen opgeslagen en er is een continu uitwisseling van deze meststoffen tussen het slib en het water. Het bovenste laagje van 10 tot 20 cm slib geeft meststoffen af aan het water. Door het slib te concentreren in een diepe put betekent dit een sterke verbetering. Het meeste slib zit opgesloten en heeft geen invloed meer op de waterkwaliteit.

De afvoer van het slib met vrachtwagens zou, naast veel hogere kosten, ook een forse belasting voor het milieu betekenen. En er zouden depots met een oppervlakte van zo’n 20 hectare nodig zijn voor opslag, die dan later weer ontruimd moeten worden.

Water Natuurlijk fractievoorzitter Konnie Wilkens concludeert: “Water Natuurlijk is gerustgesteld. Alle aspecten zijn mee gewogen en er is een verstandige keuze gemaakt. Voor nu is dit een prima oplossing. Voor de lange termijn moeten we kijken of we dit soort slib kunnen gaan gebruiken als grondstof voor bijvoorbeeld bouwmateriaal.”

Water Natuurlijk houdt de vinger aan de pols.

Joost Kievit MSc