Navigatie overslaan

Voldoende en schoon water….een balanceer act tussen te nat en te droog

Na een droge periode in juni-juli 2023 kampte Nederland dit najaar met een enorm wateroverschot. Iedereen kent de beelden van tv van de hoge waterstanden in de rivieren eind december -begin januari. Ook het gebied van Hunze en Aas had te maken met wateroverlast. Op de verzadigde kletsnatte akkers bleef het water staan, wat het binnen halen van de oogst bemoeilijkte. Zware landbouwwerktuigen zakten te diep weg in de grond. Zelfs de slotenschouw kon niet worden uitgevoerd dit jaar. Hoe losten we dit op?

Voldoende en schoon water….een balanceer act tussen te nat en te droog

Normaal gesproken wordt overtollig water snel afgevoerd naar de Eems-Dollard. Maar door harde Noordwestenwind was het niet altijd mogelijk om te spuien, omdat het zeewater te hoog werd opgestuwd. De perfecte storm, zou je kunnen zeggen.

In het rivieren gebied kan water geborgen worden in de uiterwaarden via het project ‘Ruimte voor de Rivier’ . Ook het peil in het IJsselmeer kon verhoogd worden. Rivieren hebben we niet in Noord-Nederland. Wat we wel hebben zijn een aantal prachtige beekdalen. Denk aan de beekstelsels van de Drentsche Aa en de Westerwoldse Aa. Juist in die beekdalen hebben we de laatste jaren volop geïnvesteerd in hermeandering en natuurontwikkeling. Daardoor is dat gebied nu ook veel beter in staat om water bovenstrooms vast te houden. Gebleken is dat we daardoor onze waterbergingsgebieden (boerenland dat tijdelijk mag overstromen) niet nodig hebben gehad.

Dat is goed nieuws voor de natuur, die vaak dreigt te verdrogen. Met natuurlijk waterbeheer, waarbij we water langer vasthouden, overkomen we tegelijk overlast en sparen we voor droge periodes. Voor het landbouwgebied zullen we de komende jaren veel moeten doen aan de vergroting van de sponswerking van de bodem zodat het water beter opgenomen kan worden en het grondwater aangevuld wordt. Ook ligt de vraag op tafel hoe bij periodes van grote droogte het beschikbare (grond)-water te verdelen. Duidelijk is dat het waterschap tegen de grenzen van maakbaarheid aanloopt en niet alles en iedereen kan bedienen met voldoende water ten koste van de natuur en veiligheid. Uitstel zal onvermijdelijk leiden tot meer overlast aan de ene en droogte aan de andere kant.

Door Joke Leenders

Foto: Ruiten Aa bij Wedderveer

Deze website maakt gebruik van cookies voor een optimale gebruikersbeleving. Lees onze cookieverklaring