Zoetwater kanaal blijft een kale boel
Water Natuurlijk heeft een ander ideaal beeld. Het zoetwater kanaal tussen Sommelsdijk en Stellendam oogt glad, strak en kaal. Vorig jaar kwam er een kans daar wat aan te doen. In het bestuur van het waterschap Hollandse Delta lag een voorstel om het kanaal te optimaliseren. Er kwam een toezegging voor een onderzoek naar de mogelijkheid van een natuurvriendelijke oever.
De uitkomst van het onderzoek: het kan, maar we gaan het niet doen.
Kierbesluit
Met het besluit om de Haringvliet sluizen op een kier te zetten moesten de inlaten voor zoet water op Goeree Overflakkee meer naar het oosten worden verplaatst. Om het eiland zo goed mogelijk van zoet water te voorzien kwam er een zoetwater kanaal. Hoewel het nog maar enkele jaren oud is, was toch weer een investering nodig van enkele miljoenen. Vooral voor automatisering maar ook omdat er oeverafslag was.
Het kanaal tussen Sommelsdijk en Stellendam is gelet op de moderne opvattingen over de inrichting van het watersysteem een aanfluiting. Glad, strak en kaal. Nergens een boom, struik of rietstrook te bekennen. Geen natuurvriendelijke oevers. Inpassing in het landschap was bij de aanleg kennelijk geen item. De discussie in het algemeen bestuur van het waterschap leverde een toezegging op van het college van dijkgraaf en heemraden: Er komt een onderzoek naar de mogelijkheid om alsnog natuurvriendelijke oevers aan te brengen.
Onderzoek
Het onderzoek kwam er en is inmiddels ook afgerond. Met opmerkelijke resultaten. Zo bleek dat het kanaal niet voldeed aan de hydrologische normen van het waterschap. Het is te krap, onvoldoende aanvoer capaciteit. Wonderlijk dat een nieuw kanaal wordt gegraven dat niet aan de eigen eisen voldoet.
Een terrein bezoek met vertegenwoordigers van de Vereniging Natuur en Landschapsbescherming Goeree Overflakkee leerde dat de kades langs het kanaal die door het waterschap verpacht zijn slecht scoren op biodiversiteit en dat er diverse mogelijkheden zijn om langs het kanaal iets te doen voor de natuur.
Er was ook een mogelijkheid voor een natuurvriendelijke oever over een lengte van ongeveer 75 meter. Weliswaar beperkt maar toch zeer de moeite waard. Ook nog op eigen grond van het waterschap en dat is uniek. Veel plannen voor natuurvriendelijke oevers gaan niet door omdat er geen grond verworven kan worden.
Helaas
Het kan dus, maar het college van dijkgraaf en heemraden besloot desalniettemin om geen natuurvriendelijke oever aan te leggen. Dat laten ze weten in een bestuurlijk informatiebrief (link opent in een nieuw tabblad). Een gemiste kans vindt Water Natuurlijk. En dat onderzoek? Wel, dat lijkt op het spreekwoordelijke “Kluitje in het riet”.
Joost Kievit
