Nederland hield zich niet aan de afspraken met Brussel over het aanpakken van mestfraude. Daardoor verloren Nederlandse boeren hun uitzonderingspositie voor het gebruik van mest.
Volgens Europese regels mogen boeren maximaal 170 kilo stikstof uit dierlijke mest per hectare gebruiken. Voor Nederlandse boeren gold een hogere grens.
Afspraken niet nagekomen
Om die hogere grens te behouden, deed oud-landbouwminister Schouten van Landbouw in 2020 vier beloftes in Brussel. Er zou strenger worden gecontroleerd op mestfraude in bepaalde regio’s, varkenshouders zouden vaker worden gecontroleerd, een digitaal systeem om mesttransporten te volgen zou worden ingevoerd, en er zou een nieuw sanctiebeleid komen. Omdat Nederland deze afspraken niet nakwam, kon oud-landbouwminister Staghouwer de uitzonderingspositie in Brussel niet redden.
De huidige landbouwminister Wiersma (BBB) heeft maatregelen aangekondigd die het mestoverschot moeten verkleinen, maar ze erkent dat die niet genoeg effect hebben. De Nederlandse politiek heeft het probleem nooit serieus willen aanpakken. Op de inspectiediensten is door vorige kabinetten zwaar bezuinigd en dit kabinet heeft nieuwe bezuinigingen aangekondigd.
Mestfraude niet bestraft
Bizar genoeg zal de mestfraude door het vervallen van de Europese uitzonderingspositie dus alleen maar toenemen. Niet alleen is de pakkans miniem: op mestfraude staan ook geen straffen meer. In zes recente strafzaken tegen boeren die te veel mest produceerden, oordeelden de rechters dat zij de wet hadden overtreden. Toch kregen zij geen straf. Volgens de rechtbanken kwam dit deels door wisselend beleid van de overheid. De boeren zaten volgens de rechters vast door steeds veranderende regels. Ze mochten in deze zaken de winst die ze illegaal hadden verdiend, behouden. Dit ging per zaak om bedragen tussen de 50.000 en 360.000 euro.
De kwaliteit van ons grond- en oppervlaktewater blijven het kind van de rekening.
Bij droogte staan waterbeheerders en terreinbeheerders vaak voor de keuze: accepteer ik droogte in een natuurgebied of kies ik ervoor om water in te laten van veelal mindere kwaliteit. STOWA heeft een afwegingskader laten ontwikkelen dat helpt om hierin een keuze te maken.
Bodemdaling in veenweidegebieden is een maatschappelijk probleem dat verschillende overheden gezamenlijk kunnen oplossen. Bodemdaling (onder andere als gevolg van oxidatie van veen) leidt tot emissies van broeikasgassen en kan daarnaast andere nadelige gevolgen hebben, zoals verzak-ken van woningen, wegen en waterkeringen.
Nederlanders hebben vertrouwen in het Nederlandse waterbeheer. Er is vertrouwen in het werk van de overheid en het waterschap om overstromingen te beperken. Mensen hebben het beeld dat de waterkwaliteit nu goed is maar ook dat deze verslechtert en aandacht vraagt. Ze vinden dat de overheid een belangrijke rol speelt bij het voorkomen van een slechte waterkwaliteit.
Kiezers bedankt voor jullie stemmen tijdens de waterschapsverkiezingen op 15 maart 2023. Nu is het tijd om de volgende stap te nemen.
Geef de natuur een stem. Word lid!Deze website maakt gebruik van cookies voor een optimale gebruikersbeleving. Lees onze cookieverklaring
