Column Ruud Pleune

Ik heb deze zomer weer heerlijk gekampeerd. Lekker op de grond leven en 's avonds met de kippen op stok. Echte donkerte weer ervaren. Hoewel… Menigmaal schrok ik wakker omdat er felle lichtflitsen de tent in schenen. Het langverwachte onweer? Nee, mensen die zelfs als de maan schijnt met zaklampen over het veld lopen. Je voelt misschien al een beetje aan dat ik het daar niet zo op heb (mijn vrouw en kinderen weten dit ook al jaren…). Los van dat je anderen verstoort, verstoor je ook je eigen blik. Want weliswaar zie je veel daar waar de lamp schijnt, daarbuiten zie je niets.

Hier moest ik aan denken toen ik terug in Nederland het nieuws over stikstof en de boeren zag. Natuurlijk zijn er tal van dingen misgegaan in de communicatie en de kaartjes, maar het leek in de rapportages vrijwel nooit te gaan over de essentie: wat kun je als boer nu wel doen om zorg te dragen voor je landschap? Ik weet gelukkig dat er ook veel boeren zijn, die daar mee bezig zijn, en die zorg dragen voor de aarde. Sommige boeren willen het anders doen, maar weten nog niet hoe. Heel belangrijk om hen te ondersteunen. Maar op het nieuws zie ik vooral de boeren die de hakken in het zand zetten en alleen maar commentaar hebben. Door hen zo in het licht van de zaklamp te zetten zou je bijna denken dat de hele wereld er zo uit ziet. Maar gelukkig is er buiten de lichtbundel nog een mooie diversiteit aan boeren, die het anders willen. Soms weten ze nog niet hoe. Dat lijkt me menselijk. Laten we met elkaar zoeken naar oplossingen. Ik hoop dat deze boeren zich aansluiten bij Water Natuurlijk. Want ik vind ons ook uitdrukkelijk een boerenpartij. Dat kan simpelweg niet anders als je samen staat voor grote transities in het landelijk gebied.

En sluit nu je lief maar in je armen!