Een warme fietstocht dwarsdoor de Lopikerwaard

Op maandag 12 augustus vielen de mussen van het dak van de warmte. Maar afspraak is afspraak en bikkels Els Otterman en Gerda Oskam fietsten in de onverbiddelijke zon dwarsdoor de Lopikerwaard. Als historica organiseert Gerda vaker fietsexcursies door dit gebied (veel van haar voorouders woonden en werkten er), dus naast de waterhuishouding, speciale projecten van HDSR kwam ook volop tal van historische verhalen over de historie van dit copelandschap aan bod.

Els is natuurlijk onze hoogheemraad die gaat over de versterking van de Lekdijk, de dijk die de hele Randstad beschermt tegen overstromingen. Op de Lekdijk en bij Jaarsveld, waarvan de zwaarste kerkklok werd geluid als de dijk dreigde te overstromen voor de komst van de telefoon, komt Els heel vaak. Vandaar dat het eerste deel van de fietstocht, tot aan De Vlist ging langs de Benschopper Wetering. De Vlist is de grensrivier tussen HDSR met het Hoogheemraadschap Schieland en de Krimpenerwaard.

We fietsten langs het natuur- en waterbergingsgebied WIlleskop, het verzetsmonument in Benschop (waar Gerda het verhaal vertelde van haar vader) en de Klimaatbestendige Wateraanvoer Plus bij Polsbroek, Het hele gebied van IJsselstein tot aan de Vlist (een klein stukje Polsbroek richting Bonrepas uitgezonderd) was tot 1795 bestuurlijk een Baronie, bezit van de Oranje-Nassaus. De drost, zeg maar de burgemeester, van de Oranje-Nassaus in de Baronie was tevens de dijkgraaf van het Hoogheemraadschap Lekdijk Benedendams, één van de vier voorgangers van HDSR. Dat het gebied van de Oranje-Nassaus was, betekende dat in 1787, prinses Wilhelmina van Pruisen, echtgenote van stadhouder Willem V, vanuit Schoonhoven via de Bonrepas en de Oostvlisterdijk naar Den Haag wilde trekken om het bestuur van de Repbubliek weer over te nemen van de Patriotten. Bij de tol tussen de Bonrepas en de Oostvlisterdijk, op de plek van de Koeneschans werd Wilhelmina van Pruissen tegengehouden en meegenomen naar Hekendorp dat onder Patriottisch gezag viel. We fietsten langs die prachtig meanderende Vlist dezelfde weg als WIlhelmina van Pruisen moest nemen in haar koets, over het Hoonaardpad langs de Lange Vliet naar Hekendorp. Bij de Goejanverwellesluis zou ze gevangen gezet worden, de plek waarop Els en Gerda poseren op bijgaande foto.

Na een heerlijk verfrissend drankje en hapje bij café Goejanverwellesluis, bij de Dubbele Wiericke, ging de fietstocht verder door een belangrijk gedeelte van de Oude Hollandse Waterlinie dat in het rampjaar, 1672, Holland op het nippertje wist te beschermen tegen de oprukkende Franse legers vanuit Utrecht. Waterhuiskundig een onvoorstelbaar staaltje van kennis en kunde door de hoogheemraad- dijk-, water- en polderschappen van destijds: over een lengte van 170 kilometer met vele hoogteverschillen in land en water, werd alles onder ongeveer 30 centimeter water gezet zodat de vijandelijke legers er noch lopend, noch varend door konden komen. Via het prachtige stadje Oudewater, via de Lange Linschoten (dat vroeger het Oude Water heette), door het landgoed Huis te Linschoten, door het pittoreske dorpje Linschoten, de Cattenbroekerdijk, langs Cattenbroekerplas naar station Woerden waar de trein naar huis genomen kon worden.

Een stralend zonnige en gezellige fietstocht zat erop.