Normen voor plastic afval in de rivier?
Net als bij andere typen vervuiling moeten er grens- en streefwaardes komen om te bepalen hoe zwaar een rivier vervuild is met plastic. Dat stellen onderzoekers van Wageningen University & Research (WUR) in een artikel over plastic afval in de rivieren.
Via rivieren verdwijnt veel plastic afval de zee in. Maar er blijft ook veel plastic afval hangen in het riviersysteem, in rivierafzettingen en op rivieroevers. Dat heeft negatieve gevolgen voor natuur en economie.
Samen met zijn team analyseerde Van Emmerik de data die vrijwilligers van het project Schone Rivieren de afgelopen twee jaar verzamelden. Op meer dan tweehonderd plekken langs vooral de oevers van de Maas en de Rijn onderzochten die 152.415 stuks afval, waarvan het merendeel plastics.
Zo blijkt dat het grootste deel van het afval bestaat uit kleine stukjes plastic, wat erop duidt dat het afval al langer rondzwerft en langzaam afbreekt tot kleinere delen.
Het meeste afval komt voor in de Belgische Maas en de Duitse Rijnoevers, maar ook in Nederland in de Biesbosch. Mogelijk komt dat door de combinatie van de getijden en een natuurgebied, waardoor het plastic blijft hangen.
Dit is de eerste keer dat het plastic afval in de rivieren systematisch in beeld werd gebracht. Maar tot dusverre ontbreekt nog steeds een monitoringsprogramma, en er zijn er ook geen normen voor. Daardoor wijst iedereen naar elkaar, en ontbreekt het aan actie.
De onderzoekers bepleiten een goede monitoring en dat er grens- en streefwaarden worden vastgesteld.
