Bloemrijke dijken in beeld

‘Nederland is een dijkenland, maar de dijken zijn veel te groen’, kopte Trouw op 30 april jongstleden. Onder de kop volgde een uitgebreid artikel over de meerwaarde van een soortenrijke begroeiing op dijken. Een onderwerp dat ook bij Water Natuurlijk hoog op de agenda staat. We waren namelijk volop bezig om een bijeenkomst met excursie te organiseren voor onze leden en andere belangstellenden, om de schoonheid van een bloemrijke dijk in het veld te aanschouwen en ons door deskundigen te laten bijpraten over wat de meerwaarde daarvan is. Helaas gooide de Corona-crisis roet in het eten.

Een soortenrijke begroeiing op dijken is zowel goed voor de biodiversiteit als voor de veiligheid. Dat een soortenrijke begroeiing goed is voor de biodiversiteit ligt misschien voor de hand. Alleen al de variatie aan bloeiende plantensoorten, zoals veldsalie, wilde marjolein en grote centaurie, maakt de dijk biodiverser dan een dijk met een strakke grasmat. Bovendien trekken dijken met een diverse begroeiing een grote diversiteit aan insecten aan, en die weer vogels, etcetera.

Maar bij dijken staat de veiligheid natuurlijk voorop. En die blijkt juist ook gebaat bij een soortenrijke begroeiing. Dankzij een betere doorworteling ontstaat namelijk een steviger mat, dan wanneer een dijk alleen met gras is begroeid. Dijken zijn daardoor beter bestand tegen erosie.

We hopen volgend voorjaar alsnog een bijeenkomst te kunnen organiseren waarbij we de pracht van bloemrijke dijken in het veld kunnen ervaren, en de voordelen voor waterveiligheid kunnen bediscussiëren. Enkele deskundigen die we voor onze bijeenkomst hadden gestrikt komen ook aan het woord in het artikel in Trouw.

Voor wie zich nog verder in de materie wil verdiepen is de online lezing die Constant Swinkels van de Radboud Universiteit verzorgde interessant.