Lieve mensen,
Ja, in deze tijd van het jaar mogen we dat woord zeker vaker gebruiken: lief. Lief zijn voor elkaar is meer dan aardige woorden zeggen tegen de ander. Het is ook luisteren naar elkaar. Open en eerlijk zijn, eerlijk dúrven zijn. Zit je iets niet lekker? Klopt er iets niet? In mijn ogen kunnen we pas het goede gesprek voeren, als die eerlijkheid op tafel ligt. Alleen dan komen we tot echte oplossingen voor de uitdagingen van vandaag.
En die uitdagingen zijn er nu meer dan ooit voor onze toekomstige waterveiligheid. De zorgen voor het veilig wonen in een van nature kwetsbare Delta liggen op onze schouders. Geen kleinigheid.
Dat we veilig wonen, is echter voor de meeste Nederlanders een vanzelfsprekendheid geworden. We krijgen geen applaus, geen oh’s en ah’s meer omdat het Nederland gelukt is om te leven op land dat er niet is zonder technische ingrepen. Geen applaus meer voor het blijvend vernieuwen, omdat het leven achter die dijk verandert, het klimaat verandert – of allebei. En dat we de wereld over gaan met onze kennis, innovaties en daadkracht om weerstand te bieden tegen dat water.
Er komt alleen een uitdaging bij … niet voor iedereen is het vanzelfsprekend meer dat de overheid goede dingen doet. Overal worden vragen bij gesteld. Is het nodig om waterveiligheid op 1 te zetten voor onze bestaanszekerheid? En ja, ik gebruik bewust dit woord, omdat leven met schoon water, in een land dat niet bang hoeft te zijn voor overstromingen, de basis is van ons bestaan. Of: is het nodig om zoveel te investeren in sterke dijken? Is het nodig om naast de techniek ook volop ruimte te geven aan natuurlijke processen? En is het nodig om nu ruimtelijke reserveringen te maken voor dat wat ons in 2100 te wachten staat?
Ik begrijp waar deze vragen vandaan komen. Er zijn zoveel crises en uitdagingen. We kunnen niet alles tegelijk oplossen. Maar ik wil hier, omwille van het goede gesprek, ook een eerlijk antwoord op geven. Ja, ons werk is nodig. Ja, als je veilig en zorgeloos wil leven in ons lage landje, nu en in de toekomst - als je wil blijven bestaan! - dan is het nodig om vooruit te kijken en om te investeren. En hoe we die grote uitdagingen vervolgens gaan aanpakken, met welke integrale oplossingen, met welke samenwerkingspartners, met welke mensen; daarover ga ik graag in gesprek.
Lieve mensen, voor nu hele fijne feestdagen en veel daadkracht, moed en lef om met elkaar het goede gesprek aan te gaan. Zodat wij, alliantiepartners in het HWBP en alle dijk- waterwerkers, in het nieuwe jaar samen het verhaal krachtig kunnen uitdragen aan alle Nederlanders. Wij zijn er voor hen allemaal en weten als geen ander wat er nodig is om onze inwoners te beschermen tégen en te laten genieten ván het water.