Verzilting

Het artikel van Tieneke in de Leeuwarder Courant heeft heel wat losgemaakt in ons Algemeen bestuur. Dat dit ook een heel positief resultaat kan hebben is gisteren gebleken bij de discussieavond over verzilting die door Wetterskip Fryslân georganiseerd werd. De avond begon met Jiska Waaijenberg en Joca Janssen die via een installatie lieten zien hoe verzilting in de bodem werkt. Verschillende experts wierpen daarna een blik op dit onderwerp, van Jouke Veldman (Acacia water) die vertelde over onderzoek dat gedaan is in het kader van het project Spaarwater op 30 punten in het zeekleigebied waar bleek dat de situatie per perceel heel verschillend kan zijn, maar dat duidelijk is dat er op termijn een probleem ontstaat. Mindert de Vries, die bezig is met de opstart van de Salt Campus, om kennis die er is zoveel mogelijk te bundelen en uit te wisselen.

Het interessantste was de paneldiscussie waarbij verschillende invalshoeken werden verwoord door Pier Vellinga, Tineke de Vries, Chris Bakker, en Siem-Jan Schenk. De conclusie was “het een doen en het ander niet laten” een uitspraak van Pier Vellinga. Dus: inzetten op onderzoek en praktijkproeven, zoeken naar nieuwe teelten, maar ook de lange termijn in de gaten houden, waar we door klimaatverandering onvermijdelijk te maken krijgen met verdergaande verzilting en schaars zoet water. Siem-Jan Schenk gaf aan dat het daarbij om een gedeelde verantwoordelijkheid moet gaan; zowel de sector als de overheden ( provincie en waterschappen) zullen samen moeten werken en moeten investeren. Hij gaf ook aan dat de verdeling van zoet water en verzilting niet alleen een onderwerp is voor de landbouw, maar dat er ook andere maatschappelijke belangen in het geding zijn (drinkwater, industrie). Chris Bakker pleitte voor het zoeken naar koppelkansen: kijk of je het zout water kunt geleiden naar gebieden waar het geen kwaad kan. Natuurgebieden zouden hier geschikt voor kunnen zijn. Verder wees hij op het project Vijfhuizen, waar een combinatie van zoet en zout, waterberging en waterafvoer, vispasserbaarheid en kwelder wordt gerealiseerd. Tineke de Vries vroeg vooral om nader onderzoek om de situatie bij de boeren in het gebied in kaart te brengen, en daarop passende matregelen uit te voeren. Het project “Boeren meten met water” is een goed voorbeeld hiervan.

Het was een goede avond waar iedereen iets aan gehad heeft. Voor herhaling vatbaar!!!

Marian Jager