In memoriam Ruud Maarschall (1947-2025)

Op 14 februari overleed Ruud Maarschall. Hij was van 2015 tot 2020 dagelijks bestuurder voor Water Natuurlijk in Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier.

Ruud heeft zich zijn hele leven met passie ingezet voor natuur en - leren voor - duurzame ontwikkeling in tal van verbanden. Lokaal – o.a. in de Klankbordgroep Structuurvisie Petten; provinciaal - o.a. voor Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier, het Bezoekerscentrum Nationaal Park Zuid-Kennemerland en de KNNV afdeling Almaar-Den Helder; nationaal – o.a. in de Klankbordgroep KRW Rijn-West en Stichting Duinbehoud, en internationaal.

Ruud vond creatieve oplossingen en werd daarin vaak gevolgd door anderen. Tijdens zijn directeurschap van de Volksuniversiteit Zaanstreek bleek de Nederlandse les voor vrouwen van immigranten te vooruitstrevend voor veel echtgenoten. Ruud zette naaimachines in het leslokaal en maakte kinderopvang mogelijk. Zo kon de les worden voortgezet. In Madagaskar introduceerde hij ‘leren’ buiten het overvolle en van middelen gespeende klaslokaal. Hij ontwikkelde een methode van vragen stellen – waar is dit van gemaakt? waar groeit dat? hoe verwerk je dat? - over wat er te zien is. Deze methode werd de nationale NME-standaard.

Ruud omarmde innovaties. Onder zijn leiding kwam het Klimaat- en Energieplan van HHNK tot stand wat energieneutraliteit beoogde in 2025. Hij vervroegde de ontwikkeling van een zuiveringsinstallatie voor medicijnen en micropastics uit rioolwater in de RWZI in Abbekerk met 4 jaar.

Het feit dat Ruud een bijzonder open, benaderbaar, bevlogen, deskundig en vriendelijke mens was, gespeend van zelfzuchtigheid, droeg bij aan zijn rijke netwerk, acceptatie van zijn duurzame, vaak innoverende ideeën en het behalen van mens- en natuur-inclusieve duurzame resultaten. Toch was hij niet bang om naar de rechter te gaan als dat nodig was. Zo bereikte hij via de rechter dat het Ministerie van Defensie metaal-afval in de duinen na militaire oefeningen moest opruimen en voorkwam hij de plaatsing van strandhuisjes op het strand in Petten.

Ruud was een ondersteunende, stimulerende collega en een oplettende vriend. Mijn grote waardering voor hem heb ik kunnen neerslaan in de gehonoreerde aanvraag voor de onderscheiding van Ridder in de Orde van Oranje Nassau.

In zijn afscheidsmail geeft hij nog eenmaal een positieve en verbindende raad aan ons allen:

“Treur niet, maar geniet van wat geweest is (en ongetwijfeld nog komt).
En steun elkaar!”