‘Zeedijken’ en droge voeten

Wetterskip Fryslân zorgt ervoor dat we droge voeten houden en is daarom ook verantwoordelijk voor onze zeedijken. Bij de Waddenzee loopt dat van de Afsluitdijk tot aan het Lauwersmeer en aan de wadkant van de Waddeneilanden. Ook de dijk van Lemmer tot aan de Afsluitdijk hoort daarbij, hoewel dat eigenlijk geen zeedijken zijn omdat de Zuiderzee al enige tijd IJsselmeer is. Maar in de Waterwet zijn die dijken ook bestempeld tot primaire waterkeringen. Eens in de zes jaar worden alle dijken getest en als zij ‘afgekeurd worden’ in de jaren daarna versterkt en verhoogd. Zo is de versterking van 5 km dijk vanaf Lemmer deze week afgerond. En de versterking 16,5 km van de zeedijk aan de wadkant van Ameland is nog bezig.

Bij het bekijken of de dijken nog sterk genoeg zijn komt een heleboel techniek en statistiek van waterstanden en stormen kijken en dat moet dan leiden tot de conclusie of de dijken voor de komende vijftig jaar nog sterk genoeg zijn. Met ingang van dit jaar is de methode daarvoor veranderd, maar daarover en de gevolgen voor onze zeedijken een andere keer.

De twee projecten Ameland en Lemmer zijn in de ogen van Water Natuurlijk, hoe noodzakelijk ook, nog ouderwetse versterkingen: de bekleding van dijk wordt versterkt en de dijk verhoogd. Water Natuurlijk wil dat ook gekeken wordt naar andere mogelijkheden om ervoor te zorgen dat we droge voeten houden door bijvoorbeeld dijken niet alleen te verhogen maar bijvoorbeeld door aanleg van vooroevers of kwelders er voor te zorgen, dat dijken het niet begeven. Of door er van uit te gaan dat bij de allerergste storm het (zee)water wel over de dijk mag slaan en de dijk en het achterland daar ook op in te richten.

Er lopen nu – samen met de waterschappen in Groningen – onderzoeken naar deze mogelijkheden voor de dijken langs de Waddenzee. Water Natuurlijk verwacht daar veel van.

Auke Wouda