De andere kant van Martin Jansen
Martin Jansen
Herenboeren
In mijn jeugd kwam ik veel bij een boer in de buurt, een gemengd bedrijf in zuidoost Brabant. Ik wilde toen ook boer worden. Dat bleek lastig maar maakte wel dat ik tuinbouw ging studeren in Wageningen. En nu 40 jaar later ben ik na werkzaam geweest te zijn in openbaar bestuur, toegepast (tuinbouw) onderzoek en de laatste 9 jaar natuurbeheer, dan toch nog ‘boer’ geworden bij Herenboeren Nieuw Bureveld in De Bilt
Het is een coöperatief georganiseerde boerderij, een initiatief van een groep inwoners uit de regio Utrecht. Wij willen grip op ons eten, gezond eten, weten waar het vandaan komt en hoe het geproduceerd wordt. We willen erop kunnen vertrouwen dat ons eten eerlijk is geproduceerd, met respect voor de boer, de dieren en de natuur. We hebben een kleine 260 leden die produceren om 520 ‘monden’ van een biologisch voedselpakket te voorzien. Dat is soms best wel lastig. Vorig jaar een droog jaar, dit jaar een erg nat jaar met heel veel onkruid. Zelf probeer ik iedere vrijdagochtend op het land te zijn: planten, oogsten, schoffelen. Het is voor mij heel bevredigend concreet werk, als aanvulling op het meestal met mijn hoofd bezig zijn, zoals bij Water Natuurlijk.
“Hard”lopen
Niet heel sportief en niet lenig ben ik in mijn Wageningse tijd gaan hardlopen (nou ja hard). En dat ben ik altijd blijven doen. Soms fanatiek in competitie verband, dan weer periodes hooguit één keer in de week als het in ons gezin en/of op mijn werk druk was. En nu de laatste paar jaren, ik ben met pensioen, weer 2-3 keer in de week. Lekker buiten zijn, ‘zwerven’ door landschap en natuur. Soms gedachten op oneindig, soms juist heel scherp over iets kunnen nadenken tijdens het lopen. Dat blijft onvoorspelbaar. Van middellange afstandsloper (400-800m) ben ik langzaam opgeschoven naar de marathon. Na de afgelopen jaren Rotterdam en Amsterdam gelopen te hebben wil ik eind oktober in Luzern Zwitserland lopen. De stad waar mijn moeder is opgegroeid en waar wij in de zomervakanties naar oma en opa gingen.
Naast in mijn eentje lopen doe ik dat bij Loopgroep Bunnik. Een gezellige groep mensen die elkaar ondersteunt en ook samen naar trails, wedstrijden gaat. En we organiseren Bunniks Mooiste ieder jaar op de 1e zaterdag in september, 6 of 12 km en 1 of 2 km voor kinderen. Een mooi evenement met inmiddels ruim 1000 deelnemers, oa door Amelisweerd.
Fort Honswijk
Sinds 2020 ben ik betrokken bij Fort Honswijk gelegen aan de rivier de Lek. Het is een cultuurhistorisch en landschappelijk icoon en vormt het monumentale hart van het meest complete waterlinielandschap van Nederland, de Stelling van Honswijk. Het is ook het oudste en grootste torenfort van het grootste rijksmonument van Nederland, de Nieuwe Hollandse Waterlinie. De gemeente Houten heeft dit fort een aantal jaren gelden overgenomen van Defensie. Vervolgens is een Stichting opgericht die het Fort in erfpacht heeft gekregen. Het doel: in stand houden van natuur, cultuur en cultuurhistorie op een duurzame, maatschappelijke en voor publiek toegankelijke manier. De afgelopen jaren hebben we het met hulp van provincie, gemeente en vele vrijwilligers gerestaureerd. En, het is verduurzaamd: isolatie, vloerverwarming en als energiebron aquathermie. Vooral op het gebruik van warmte uit het water dat het fort omringt ben ik trots. Het past ook helemaal bij Water Natuurlijk. Tot slot hebben we via een openbare gunningsprocedure een aantal ondernemers gevonden die het Fort verder gaan ontwikkelen als Nachtfort (Nachtfort) Uiteraard onder voorwaarden en toezicht van de stichting. Cultureel erfgoed behouden door het weer te gebruiken, een nieuwe functie als drager aangepast aan deze tijd